“Bawat Gumagalaw” sa Genesis 9:3
“Bawa’t gumagalaw na nabubuhay ay magiging pagkain ninyo; gaya ng mga sariwang pananim na lahat ay ibinibigay ko sainyo.” (Gen. 9:3)
Ang katuwiran ng iba, “Ang baboy at iba pang karumaldumal ay gumagalaw, kaya maari ‘tong maging pagkain natin.” Mayroon nga bang katuwiran ito? Mas maganda kung ang Biblia mismo ay sasagot.
Una. Ang pinaguusapan sa talatang ito ay hindi kinakailangan kung ano ang makakainin kundi kung paano kakainin. Ang immediate context ng talata (v. 5) na nagsasabing huwag “kakainin ang laman na kasama ang buhay [dugo] nito” ay nagpapatunay ng ideyang ito.
Ang konteksto ay pumapatungkol sa pagpatay (killing, cf. v. 5) at pangangaso (hunting, cf. v. 2). Ang maghanap ng listahan o utos ng dapat kainin at hindi dapat kainin ay hindi interes ng talatang ito. Mabuti nalang, hindi lang sa isang talata nabubuo ang doktrina (tignan ang Lev. 11 and Deut. 14 para sa listahan ng kakainin at hindi dapat kainin).
Pangalawa. Ang salitang “bawat” sa v. 3 ay malaganap na salita, tanging ang konteksto lamang ang magdedesisyon kung ano ang pakahulugan nito (tignan ang Genesis 6:21; 24:1, hindi ibig ng bawat ay lahat at lahat ay bawat). Halimbawa, bago bumuhos ang matinding ulan, nag-utos muna ang Diyos kay Noe na magbaon ng “lahat na pagkain na kinakain” (6:21). Sa talatang ito, kahit ginamit yung salitang lahat sa talata ay hindi nangangahulugang lahat sapagkat ang ibabaon lang niya ay yung pagkain na kinakain lamang. Lumalabas lang na may bagay na hindi dapat kainin. Sa pagkakataong ito, hindi sakop ng bawat ang karumaldumal na hayop.
Pangatlo. Inutusan ng Diyos si Noe na kumuha ng “tigpipito sa bawat malinis na hayop,” at “dalawa [lang] sa mga hayop na hindi malinis” (7:2). Kung kakainin ni Noe at ng kaniyang pamilya ang karumaldumal na hayop, wala na sanang matitirang karumaldumal sa panahon natin ngayon. Sa madaling salita, mababaliwala ang pagligtas niya sa karumaldumal na hayop kung papatayin at kakainin din nila ito.
Pang-apat. Bago pa lamang ibinigay ang utos na kainin ang bawat gumagalaw (v. 3); alam na ni Noe ang pagkakilanlan ng malinis na hayop sa maruming hayop. Iuutos ba ng Diyos na pakainin ang hindi malinis? Kung tayo ngang mga tao ay ayaw magpakain sa ating mga minamahal ng hindi malilinis na pagkain, gaano pa kaya ang Diyos?
Pang-lima. Inihambing ang utos na kumain sa “bawat gumagalaw” sa “sariwang pananim” na ibinigay ng Panginoon. Noong pumasok ang kasalan sa mundo, pumasok din ang “tinik at dawag” (Gen. 3:18), kasama na rito ang mga halaman na nakakalason (katulad ng lipa, bayati at kabuting ahas). Kung hindi lahat ay maaring kainin sa bawat sariwang pananim; ganun din sa bawat gumagalaw.
Pang-anim. Wala tayong makikitang tala sa Genesis na kumaen ang mga anak ng Diyos ng mga hayop na karumaldumal. Sa kabilang banda, puro malilinis na hayop ang kinain nila, gaya nalang ni Abraham (18:7); ni Jacob (25:27-28; 27:3-4, 9-10); at ni Isaac (27:31). Ito ay isa nanamang patunay na sa Genesis 9:3, hindi kasama dito ang karumaldumal na hayop.
Pang-pito. Wala naman sigurong papayag na porke’t gumagalaw ang butiki, ipis at garapata, ay isasama na natin ito sa pagkaing pinapakain ng Diyos.
Samakatuwid, hindi porke’t gumagalaw ang baboy at iba pang karumaldumal na hayop ay kasama na ito sa katagang “bawat gumagalaw” sa Genesis 9:3. Itong katagang ito ay pumapatungkol lamang sa malilinis na hayop.
A-molo-getics 